2. Wstęp

Elektronika jest dziedziną wiedzy, zajmującą się praktycznym wykorzystaniem zjawisk związanych ze sterowanym ruchem elektronów w próżni, gazach i ciałach stałych. Zjawiska te mają decydujące znaczenie w różnych elementach układów elektronicznych, zwłaszcza w lampach elektronowych i elementach półprzewodnikowych. Elektronika zajmuje się teorią działania, właściwościami, konstrukcją i technologią elementów elektronowych. Obejmuje również różnorodne zastosowanie tych elementów w nauce i technice. Elementy elektronowe wchodzą w skład układów elektronicznych. Układem elektronicznym jest zespół elementów pasywnych (biernych) i aktywnych (czynnych), spełniający określoną funkcję, np. wzmacniacza, prostownika, generatora itp. Układy takie rzadko stosuje się indywidualnie, najczęściej stanowią one części składowe większych urządzeń, np. odbiornika radiowego, woltomierza cyfrowego, kalkulatora elektronicznego itd.

Ze względu na środek, w którym odbywa się ruch elektronów, elektronikę dzieli się na: próżniową, półprzewodnikową i kwantową. Elektronika próżniowa zajmuje się lampami elektronowymi (próżniowymi i gazowymi) oraz próżniowymi urządzeniami elektronicznymi, takimi jak mikroskopy elektronowe, akceleratory cząstek naładowanych itp. Elektronika półprzewodnikowa zajmuje się diodami półprzewodnikowymi, tranzystorami, obwodami scalonymi, tyrystorami, hallotronami i innymi elementami półprzewodnikowymi. Elektronika kwantowa, zwana też molekularną, zajmuje się wykorzystaniem kwantowych właściwości materii. Do najważniejszych urządzeń elektroniki kwantowej należą masery i lasery.

Zaczątki elektroniki pojawiły się już w XIX wieku, ale dopiero na początku wieku XX stała się ona wyodrębnioną dziedziną nauki i techniki. Sama nazwa "elektronika" ("electronics") pojawiła się w U.S.A. i w Anglii w latach 20 bieżącego stulecia. W roku 1930 zaczęto wydawać w U.S.A. miesięcznik o nazwie "Electronics".

Chociaż era elektroniki trwa relatywnie krótko, to sprawą niełatwą jest podanie konkretnej daty, którą można by uważać za rozpoczęcie tego okresu. W swojej pracy przyjąłem datę odkrycia, które miało ogromne znaczenie dla późniejszego rozwoju elektroniki, mianowicie odkrycie elektronu w roku 1897 przez brytyjskiego naukowca, J.J. Thomsona.

Przed tym wydarzeniem nastąpiło wszakże wiele wynalazków i odkryć, które stały się podwaliną współczesnej im elektroniki. Stopniowo powstawały też fundamenty teoretyczne elektrotechniki (prawo Ohma - 1827, równania Kirchhoffa - 1845).

Rozwój elektroniki w Polsce miał nieco inny od ogólnoświatowego charakter. Po roku 1945 Polska jako satelita radziecki związana nierozerwalnie z paktem RWPG rozwijała swój przemysł, nie tylko elektryczny, zgodnie z planowaniem centralnym w kierunkach narzuconych przez organa polityczne. Ponadto oziębły stosunek pomiędzy państwami bloku wschodniego, a państwami zachodnimi i Stanami Zjednoczonymi dodatkowo ten niekorzystny stan pogłębiały, ograniczając wymianę nowych technologii do minimum. Upadek bloku wschodniego w 1989 roku umożliwił napływ nowoczesnych technologii do naszego kraju oraz dał początek ekspansji największych potentatów światowego przemysłu elektronicznego.

Rozdział 1                  Rozdział 3